Wolf is vanochtend vertrokken op zeeklassen. Oh, nostalgie, ik heb nog altijd leuke herinneringen aan de tijd dat ik zelf in het 6de leerjaar op zeeklassen ging. Ik zat op de bus naast een meisje - en nadien sliepen we ook naast elkaar - die bij vertrek wel een halfuur huilde, en iedere avond huilde ze zichzelf in slaap. Ze miste haar mama zo erg. En ik, ik was stomverbaasd! Ik was zo blij dat ik eens een weekje weg was van huis! Geen gedoe met kleinere broer en zus, een weekje geen huis-taken (tafel dekken en afruimen, afwassen, je kent dat wel). Het was voor mij gewoon een weekje Vrijheid zoals ik het nog nooit gekend had.
En ik weet dat Wolf het ook zo voelt: geen mama die altijd en overal alles ziet en weet, geen kleinere broertjes om aandacht mee te delen, een week lang met zijn vrienden op één kamer stoere jongenspraat uitslaan (zonder dat mama het kan horen en kan dreigen met bruine zeep), geen huiswerk en lessen om te leren. Hij gaat ervan genieten, ik weet het zeker! En ook wij gaan genieten van de rust in huis, met maar 2 jongens. En stiekem gaan we Wolf toch ook wel een héél klein beetje missen, maar sssssssst, niet verklappen hoor!
1 opmerking:
Super zeg... en nu duimen voor mooi weer
Een reactie posten