Pragmatisch

Gisteren moest ik "zondagse" schoenen kopen voor Draakje (ja, mijn kinderen hebben doordeweekse en zondagse schoenen, kwestie van toch altijd minstens 1 paar fatsoenlijke schoenen in huis te hebben). We hebben ervan geprofiteerd dat het geen school was door 's ochtends te gaan, i.p.v. op een drukke woensdagnamiddag of zaterdag. Bij Wolf gaat schoenen kopen tegenwoordig zo: "Hm, nee deze niet, die zijn niet cool genoeg. Ah, deze zullen mijn vrienden wel goed vinden. Mamaaaaa, die zijn wel niet van een merk hè!" Aaaaargh, pré-pubers! En ook Draakje is niet bepaald van de makkelijkste, ook al omdat door brede voet en hoge wreef de keuze al serieus beperkt is.
Aangekomen in de schoenenwinkel gaan we rechtstreeks op ons doel af, maatjes 33. Maar wat is dat zeg! Zeker 70% van de kinderschoenen zijn meisjeschoenen, de overige 30% zijn al voor de helft half-open schoenen (en het weer is nu toch nog niet van dien aard om al met zomerschoenen rond te lopen). Ik zat al bijna met de handen in het haar, toen Wolf ons wees op halfhoge canvas schoenen. "Kijk, Draak, nep-All Stars, allé, ge weet wel hè, gelijk All Stars maar dan geen echte" Draakje ziet die wel zitten en ach, Wolf heeft toch ook All Stars gekregen (die hij ook niet voor school mag dragen, anders zijn ze op 2 weken helemaal versleten), dus waarom niet. Draak beslist ze te passen en terwijl ik hem daarbij help (grrr, die veters moeten bijna helemaal losgemaakt worden) gaat Wolf verder: "Het zijn geen èchte All Stars hè, Draak, het zijn neppe". Ik doe een poging om Wolf te laten zwijgen, maar Draakje is me voor.
"Ach, Wolf, een schoen is een schoen." Wahahaha, geweldig! Draakje krijgt de schoenen en omdat je deze schoenen kan versieren met drukknopen krijgt hij er van mij ineens 2 setjes drukknopen bij.