Met het mooie weer van de laatste dagen breng ik de kinderen te voet naar school en ga hen ook weer te voet halen. Ik geniet ervan, want onderweg hebben we eens tijd om ongestoord met elkaar te praten. Thuis is er altijd wel iets te doen voor de éne of de andere. Maar tijdens onze wandelingetjes naar school babbelen we erop los. Regelmatig vliegen Draak en Beertje wel ergens de kant in, om dan terug te komen met een "pluizende" paardebloem, waar ze dan met volle kracht alle pluisjes af beginnen blazen. Wensertjes noemt Beertje ze, want als je alle pluisjes hebt weggeblazen mag je een wens doen. Draak is nochtans teleurgesteld in de "wensertjes", want hij wenste toch wel superkrachten en hoe hard en hoe veel hij ook blaast, nog steeds heeft hij geen superkrachten. Weer een frustratie bij voor Draakje, nog meer zelfs wanneer mama hem zegt dat hij zijn wensen zelf moet waarmaken, maar dat hij dan wel haalbare wensen moet hebben. Superkrachten zijn niet haalbaar. Balen hè, Beertje. 't Leven is niet eerlijk, soms
Geen opmerkingen:
Een reactie posten