Genieten...

...van de kussen van manlief, als hij vrijdag terug thuis komt van een hele week Ierland;
...van de gezichten van onze jongens, als ze papa thuis zien als ze van school komen;
...van dat half uurtje lopen in het bos, alleen wij 2, de prachtige herfstkleuren van de bomen, de lekkere herfstlucht, een wegspringend konijntje;
...van samen met onze jongens naar een totaal onbenullige film te kijken, samen op de zetel onder het dekentje;
...van de jongens in bed stoppen, wetende dat mijn Liefste beneden op me wacht;
...van naast elkaar op de grond te liggen luisteren naar de poëtische teksten en mooie muziek van Leonard Cohen, alleen met een zoutlampje en kaarsjes aan;
...van lepeltje-lepeltje in bed te liggen voor we ons "op onze goeie kant" draaien om in slaap te vallen;
...van het besef dat hij naast me ligt, als ik 's nachts heel even wakker word;
...van de "weekend-routine": de boodschappen, de was, klusjes,...;
...van lekker lang in bed liggen op zondagochtend, terwijl de jongens beneden TV kijken;
...van wafeltjes bakken, omdat mijn mannen dat zo graag lusten;
...van de smullende gezichten van de jongens.

Minder genoot ik van het feit dat Liefste weerom vertrokken is voor een hele week - Duitsland deze keer. Ik sla me er wel door, die week zonder hem, met onze 3 jongens. Ik geniet nog wel van alle kleine en grote dingen. Maar het genieten is steeds zoveel intenser als hij erbij is. Het gemis is nu al voelbaar....dat het maar weer snel vrijdag is!