Vandaag gingen we met het ganse gezin naar de paardentherapeuten. Zo konden zij ook onze interacties als gezin zien. Het besluit was dat wij een "goede kudde" zijn :D . De paarden bleven graag bij ons staan toen we hen kwamen begroeten en aaiden. Dit wijst er blijkbaar op dat zowel wij als de paarden op ons gemak waren en dat er geen spanningen tussen ons zijn. Ook was het heel fijn om te zien hoe Wolf Draak hielp bij een tweede opdracht. Draak voelde zich vandaag ook veel meer op zijn gemak bij Silas, terwijl hij daar vorige keer toch nog wat banger van was. Fijne momenten in een drassige piste, maar ach, kleren kunnen gewassen worden en we hadden allemaal oude schoenen aan, dus wie trekt zich iets aan van wat modder? En zelfs het zonnetje was van de partij!
Ook thuis merkten we al een serieuze vooruitgang in het gedrag van Draakje. Terwijl wij vorig weekend uitwaaiden in Frankrijk, heeft hij vriendschap gesloten met Tumba, de hond van mijn zus. Beste vriendjes zijn ze nu, zodanig zelfs dat Tumba maandag bij ons is mogen "komen spelen". Hij kreeg zelfs een dikke knuffel van Draakje. En gisteren was ik getuige van een ander positief moment (al begon het niet zo goed): Beertje sloeg, zomaar plots, met een kussen recht in Draakje's gezicht, terwijl die rustig op de zetel zat. I.p.v. héél hard te gaan brullen en terug te slaan was zijn eerste reactie: "AUW!!! Waarom doe je dit nu????" Het deed pijn en hij was héél boos, hij huilde en nam een kussen...liep naar Beertje met het kussen opgeheven....en gooide het dan in de zetel i.p.v. Beertje ermee te slaan. Voordien zou hij gewoon geslagen hebben, dus dat hij nu zijn woede onder controle had is een gigantische stap vooruit!
De therapeuten besloten dan ook dat we op de goede weg zijn en er is geen nieuwe afspraak gemaakt. Maar het is geruststellend en fijn om te weten dat we er terug terecht kunnen moest het toch weer wat minder gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten