We hebben nagedacht, we hebben gepraat. Liefste en ik, Liefste en Draak, Draak en ik. De freinetschool was voor ons géén optie meer, er is me meer dan duidelijk gemaakt dat mijn kinderen er niet welkom zijn. En daarom hebben we beslist om Draak en Beertje op hun "oude, vertrouwde" schooltje te laten. De stress viel van mijn en hun schouders, de rust is weergekeerd.
Wel hebben we ook de beslissing genomen om eens verder te kijken hoe we Draakje van zijn angsten kunnen afhelpen. Een internetvriendin stelde equitherapie voor. Zij heeft er goede ervaringen mee. Ik ben bereid zowat alles te proberen, en het feit dat het in samenwerking is met een "echte" psychotherapeut stelt me ook iets gerust. Draakje ziet het ook helemaal zitten: hij is heel bang van paarden, maar tegelijk fascineren ze hem, hij zou dolgraag ooit eens op een paard "durven" zitten. Dus gaan we ervoor. En zien we wel. En zullen we ook op school blijven samenwerken met de juf. Draakje en Beertje zijn blij. En uiteindelijk is dat voor ons het belangrijkste.
2 opmerkingen:
U duidelijk gemaakt dat uw kinderen er niet welkom zijn ?! Mag dat zomaar kinderen weigeren ? En op basis waarvan ; een halve of hele dag in een school waar ze nog ongwennig zijn ?
Tja, blijkbaar kan het wel...ze kunnen ze uiteindelijk niet weigeren, maar er is me zooo duidelijk gemaakt dat ze er beter niet naartoe gaan dat mijn "goesting" om hen er inderdaad naartoe te laten gaan ferm over is. Vooral ook omdat zij dit dan nog eens achter mijn rug om aan de directie van hun huidige school ook hebben doorgegeven, nog voor ik mijn beslissing kon meedelen....ik hoop dat deze school niet representatief is voor de freinetmethode (waar ik uiteindelijk nog steeds achter sta).
Een reactie posten