"Vake, vake, zèdde gij kwaad?"

Vanavond een bezoekje gebracht aan bompa. Ziet er niet goed uit, hij heeft maar een paar keer zijn ogen opengedaan (wat al meer was dan vorige week). Deze keer merkte hij wel dat er "iemand" bij hem op bezoek was. Liefste was meegegaan en had zich in een hoekje van de kamer op een stoel gezet. Opeens kijk bompa hem aan en zegt "Vake, vake, zèdde gij kwaad?" We stellen hem gerust, niemand is boos op hem. Tegen bomma zegt hij "Moeke", en mij kijkt hij verward aan. Dit zijn de momenten waarop ik weer besef: bompa is er al niet meer. Zijn lichaam ligt daar nog wel, maar het is niet hetzelfde. Ik heb zin om een pistolet te gaan halen en er een mes in te steken tot halverwege zodat je een pistolet-hamer krijgt, en er dan eens mee op zijn hoofd te "kloppen" zoals hij dat vroeger bij mij deed om te grappen. Bompa zoals ik hem ken uit mijn jeugd is allang weg. Nog even en hij is er helemaal niet meer...