Kaboem!

Ik denk te weten hoe het voelt als je hoofd letterlijk ontploft. Ik heb het gevoeld, vanochtend, toen ik de radio aanzette. Die radio - met héééél veel knopkes aan waar mijn jongste zoon een ongeziene interesse voor heeft - heeft altijd efkes tijd nodig om "op te warmen". Dus ik zet hem aan en ga terug naar de tafel. Net als ik daar aankom (vlak naast de mega-boxen) gebeurd het: KABOEM in mijn hoofd, de grond beeft onder mijn voeten, de ramen trillen. Jongste zoon had verbod gekregen om aan de equalizer knopjes te komen vanochtend, want die had Liefste nog maar net weer goed gezet. Maar mama had niets gezegd over de volumeknop, nietwaar? En jawel, die stond op het maximum. Met de handen op de oren geklemd rep ik mij naar de stereo-installatie, waar ik mijn ene hand wel van mijn oren moet nemen om de knop terug in een ietwat normale stand te zetten. AUW mijn oren!

Update in de pijntoestanden: alles doet nog steeds pijn en dus heeft de huisarts vanochtend bloed afgenomen. Voorlopige diagnose: een serieuze opstoot van reuma. 't Zou mooi zijn als er eindelijk een "naam" wordt gegeven aan de pijn, maar nog mooier als er ook een remedie komt, of tenminste een verlichting. Alle hoop is voorlopig gericht op zwaardere ontstekingsremmers. En op de uitslag van het labo morgenavond.