Carnaval op school

Vrijdag was het carnaval op school. En dit keer was ik voorbereid, ruim op tijd. Al in januari was ik op zoek gegaan naar de nodige atributen om mijn jongens in respectievelijk Chefkok (Beertje) en Ninja (Draakje) te veranderen. Alleen Taz is maar op het laatste ogenblik beslist geworden: hij ging als ski-leraar. Eigenlijk wilde hij als spion gaan, maar ja, hoe herken je een spion? Normaal aan niets, toch?
Draakje was er 's ochtends als de kippen bij om zich te verkleden. Taz heb ik met een overvloed aan bruine fond-de-teint en een héél lichte (bijna witte) lippenstift al snel omgetoverd tot cooler-dan-coole skimonitor (zouden de meisjes zwijmelen om hem?). En dan Beertje. Ik doe hem zijn schortje om en zijn koksmuts op en dan is het: "Nee, mama, het moet UIT!" Toe Beertje, wacht even, ik wil eerst een foto trekken. En daar staat hij dan, helemaal beteuterd op de foto. "En nu moet het uit, mama". Nog even Beertje, eerst nog een foto van onze Ninja en dan nog eentje van skileraar Taz en dan eentje van jullie samen. En op de foto van hen samen staat hij al iets meer gelaten i.p.v. boos. "Mag het nu uit mama? Ik wil alleen de pot en de lepel meenemen, de schort moet in mijn boekentas." Kom Beertje, geen tijd meer, we moeten nu echt doorgaan. Maar aan de schoolpoort zal ik je schortje uitdoen, en doe je muts maar al in de pot, dan stop ik die subiet ook in je boekentas.
Als we aan school aankomen ziet Beertje al de andere kindjes in hun verkleedkleren: "Oh, kijk daar, een prinsesje! En een ridder, oh, die ridder dat is Thijs!" Ga je dan toch maar je schortje aanhouden, Beertje? Ja, nu hij ziet dat alle andere kinderen ook verkleedkleren aanhebben wil hij zijn schort wel aanhouden, en zijn koksmuts mag ook weer op. List gelukt ;o)


Zo, en ook dit jaar is het weer voorbij. Oef!