Dikke bult

Nee, niet eigen schuld, of toch wel een beetje?
Toen Draakje daarnet de schoolpoort uitkwam viel het me dadelijk op: hij heeft een dikke rood/blauwe buil op zijn voorhoofd. "Ooooh, wat is er gebeurd?" vraag ik moederlijk bezorgd. En Draak antwoord - koelheid zelve - "Oh, ik ben over mijn voet gestruikeld, zo" en hij doet het even voor. Loemp is dat hè, maar wat een buil zeg! En dan laat hij zijn andere "wonden" zien: afgeschaafd vel van zijn elleboog en een schram op zijn buik zelfs! Gelukkig had de juf alles ontsmet, builenzalf op de buil gedaan en een pleister op zijn elleboog en op zijn buik. Geen kik geeft hij nu, maar ik ken mijn pappenheimers natuurlijk . Dus vraag ik: "En, heeft heel de buurt het gehoord?" En Draakje: "Neuh, alleen de mensen die naast en over de school wonen".
Toch een beetje bezorgd heb ik mijn Draakje stilletjes geobserveerd. Maar zijn huiswerk was in no-time af (dat is dikwijls anders), hij heeft zonder morren zijn leeskaart gelezen en is - vrolijk en blij - nu met grote broer mee gaan fietsen (die had wat medelijden denk ik, want die heeft dan weer niet gezeurd dat zijn broer met hem mee ging).
Straks nog wat arnicazalf erop en die buil zal weer snel tot het verleden behoren.