Wolf's puberkuren lopen de laatste tijd de spuigaten uit. Nadat hij op school een dag uitsluiting heeft gekregen (hij moest die dag wel op school zijn maar niet in de les; hij moest in een apart lokaal strafwerk maken) is hij nu ook 3 dagen geschorst op internaat wegens wangedrag. De laatste weken zijn loodzwaar geweest voor ons, ik heb tranen met tuiten gehuild uit onmacht en verdriet. Lange gesprekken, straffen, we weten niet meer hoe we dit moeten aanpakken.
Omdat hij nu 3 dagen niet op internaat mag zijn, maar wel op school, moesten we een oplossing vinden: ik kan hem niet 3 dagen naar school brengen, dat is uitgesloten. Dus maar met het openbaar vervoer: als hij hier om 6u de bus neemt, komt hij tegen 8u op school aan. Dat is vroeg, heel vroeg....maar kijk, hij lijkt het niet erg te vinden! Hij is zelfs blij dat hij een paar dagen niet naar het internaat moet....dus misschien was internaat wel niet zo'n goede keuze voor hem? Is hij daarom misschien zo balorig? Omdat hij zich uitgesloten voelt uit ons gezin? Na nog maar eens een lang, ernstig gesprek hakken we de knoop door en laten we hem de keuze: of na uitsluiting terug naar het internaat tot einde schooljaar, of vanaf nu met de bus heen en weer (de terugrit is korter dan de heenrit trouwens). Heel even maar twijfelt hij (hij heeft vrienden op internaat gemaakt), maar dan beslist hij al snel: hij wil terug thuis wonen, en dat dit betekent dat hij elke dag bijna 4u op de bus moet zitten neemt hij er graag bij.
Ik hoop dat hij zich nu op school wat beter gaat gedragen - in de praktijklessen doet hij goed mee, maar tijdens de theorielessen zet hij de klas op stelten...in ieder geval volgt er woensdag nog een gesprek met de jeugdpsy waar hij in behandeling is (ADHD) en hopelijk kan die ook nog wat hulp bieden (cognitieve gedragstherapie misschien?). Hij moet van mij ook terug aan sport gaan doen, zodat hij op positieve manier wat van zijn overtollige energie kwijt geraakt.
Het zal terug drukker in huis zijn met Wolf thuis, eventjes terug aanpassen voor iedereen. Maar ik ben ook blij dat hij weer thuis zal zijn; ik had het echt onderschat, dat internaat gebeuren: je hebt helemaal geen grip meer op wat er in de week gebeurt, je staat er zelfs helemaal buiten. Hopelijk is dit de juiste beslissing.
1 opmerking:
Ik zat vroeger ook zo lang in de bus. Ik vond het enig! En thuis wonen is toch eigenlijk ook wel lekker toch?
En het gaat over, echt. Nog een paar jaartjes geduld!
Knuffel van hier!
Een reactie posten