04 januari 2011
De zonsopgang die zonsondergang werd
Deze ochtend keek ik samen met Beertje en Draak naar de zonsopgang rond iets na 9, we waren aan het wachten op de (gedeeltelijke) zonsverduistering. Stilletjes zien we de bovenkant van de zon boven de daken uitkomen en dan....zakt ze precies terug weg! Het wordt weer donkerder en de roze-oranje kleur van de lucht wordt helemaal grijs. Ik denk terug aan de zonsverduistering van 12 jaar geleden, die volledig was in Virton. Ik bevond mij toen samen met mijn zus in Firenze. Op het plein naast de dom hebben we er toen staan kijken (en voelen) hoe de maan een hap uit de zon nam. Het licht werd zwakker, de zomerhitte koelde af, en daar stonden we dan, samen met vele andere toeristen, naar boven te kijken. Ook al kunnen we rationeel verklaren wat er juist gebeurt, het blijft een beetje een mystieke ervaring.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
ah, ik moest er ook aan denken toen ik van de zondsverduistering hoorde! :-))
dikke knuffel, zus
Een reactie posten