We leven al weken op de helft van onze bebouwde oppervlakte, want onze hele "leefruimte" (woonkamer, eetkamer, keuken, veranda - de hele eerste verdieping dus) wordt eens flink onder handen genomen. Alle meubels (zetels,tafels, stoelen, kasten en hun inhoud) zijn naar een opslagplaats. Tijdens de eerste helft van de werken waren de jongens en ik op vakantie, dus hadden we er niet zoveel "last" van. Sinds eind augustus zijn we thuis en kamperen we zo'n beetje in eigen huis en tuin. Slapen kunnen we gewoon in onze eigen kamers. Ontbijten doen we 'in schuifkes' in onze buro. Middageten buiten in de partytent op ons terras; spelen doen de jongens in hun kamers. Alleen koken lukt niet, bij gebrek aan keuken, dus voor de warme maaltijd verplaatsen we ons naar mijn ouders (waarvoor we hen erg dankbaar zijn) en koken mama en ik om beurten.
De werken zelf komen goed, de muren zijn ondertussen geschilderd en we zijn blij met de gekozen kleuren. Deze week wordt de vloer gelegd, begin volgende week de keuken en de 15de verhuizen onze spullen terug naar huis.
Maar ik betrap me er dus op dat ik leef "op uitstel". Als alles hier terug normaal is ga ik weer naar de Zumba. Ik ga ook zwemmen, maar wel pas als het huis terug wat op poten staat. Terug aan mijn gewicht werken? Als de werken achter de rug zijn. Leuke dingen doen met de jongens? Als ik "mijn huis" terug heb. Maar als die werken gedaan zijn hè, dan vliegen we erin! Ik kijk er al naar uit.
1 opmerking:
Ook voor jullie veel succes, he!
Een reactie posten