29 september 2010

Kinderkookdag, the return en meteen ook THE END

We zijn er, onze leefruimte is terug LEEF-ruimte, een heel aangename ruimte zelfs. En onze keuken helemaal klaar (op de verlichting na). Dus, gedaan met dat "leven-op-uitstel" zou je zeggen? Tja, dan komt er weer een keelontsteking stokken in de wielen steken. Dus nee, het zwemmen en de zumba zijn nog niet voor deze week. Eén troost had ik: de jongens hadden enkele weken terug laten verstaan dat ze graag terug zouden 'samen koken', nadat ze bij Nonna een aflevering van Komen eten (of zoiets? tja, wij hebben nog steeds enkel de openbare zenders op onze TV) zagen met kinderen. Dus, ik dacht: "Ja, Kinderkookdag, the return!"
Dus kozen de kinderen voor pasta met worstjes deze week? Dan zouden ze die vandaag zelf mogen klaarmaken! Na een paar uur rondhollen (met Beertje naar de tandarts en om zijn nieuwe steunzolen) is het dan eindelijk zo ver. Beertje wil persé de worsten snijden, maar na een halve minuut is hij dat al beu (zijn handen worden daar zo vies van *roloog*) en Draak moet dringend naar toilet.
De frustratie en teleurstelling nemen de overhand....ik roep tegen Beertje dat hij het maar moet afbollen, ik zal wel alleen verder doen, maar dat hij niet komt zagen dat wij nooit eens iets samen doen hè! En echt, de traan die iets later over mijn wangen rolt komt ècht wel door de uien, maak ik mezelf wijs. Maar terwijl ik de frustratie uitwerk op een kruidenmengeling in mijn vijzel, word ik weer kalmer en besef ik: woensdag is gewoon niet de goede dag om dit te doen. Het is de enige schooldag dat ze op hun pc mogen spelen, en het is ook regelmatig zo hectisch met alle afspraken die je met 3 kinderen kunt hebben. Dus het besluit staat vast, dit is niet "the return", maar "the end" van Woensdag Kinderkookdag. Vanaf nu laat ik de kinderen gewoon doordeweeks mee koken, op maandag of dinsdag als het hier rustiger is. En als het dan toch eens op woensdagnamiddag is, dan mag dat echt gerust een cake of muffins of koekjes zijn. Tenslotte wil ik hen toch het plezier van koken en bakken bijbrengen? Dat kan toch alleen maar als het voor alle partijen leuk is? Dus, alle dagen lekker koken, met de kinderen als ze willen, zonder als het niet anders kan ;o) .

1 opmerking:

veerle zei

Valt hier ook regelmatig voor, dat ik iets samen wil koken (of iets anders doen) met Zoonlief en middenin de activiteit is hij het al beu. Ik herken me in jouw reactie.