Gisteren bracht ik de hele dag door in bus en Disneyland Parijs met 14 NeW-ers tussen 12 en 16 jaar. Manlief moest werken en dus bleven onze kinderen bij mijn ouders.
Nonna was een "haardroogdoek" (een soort handdoek die je makkelijk om je haar kan wikkelen) aan het maken voor mee te nemen tijdens de vakantie. Beertje vindt het altijd leuk als nonna aan het naaien is, want dan krijgt hij restjes stof en soms mag hij samen met nonna aan de machine plaats nemen. Zo ook gisteren. Hij wou zo graag een kadootje maken voor papa. Waarom voor papa en niet voor mama? Wel zei Beertje: "Mama ga ik nog véél jaren bij mij hebben, maar papa niet hè, want die gaat véél eerder dood gaan. Ah ja, want hij heeft al véél meer jaren geleefd als mama."
Tegen die logica kon mijn moeder niet op, en met een restje witte badstof maakte ze samen met Beertje een washandje, waarop ze de eerste letter van papa zijn naam borduurden.
Deze ochtend heeft Beertje mij heel trots zijn kadootje laten zien, maar het verhaal erachter hoorde ik maar later van mijn moeder. Ik vraag me af of papa onverdeeld gelukkig was met zijn kado ;o) .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten