Al een hele tijd volg ik nu een anti-candida dieet, met een heleboel no-no's. En dat lukt redelijk goed, mede dankzij de hulpmiddeltjes die ik in de bio-winkel vond: volkorenkoekjes zonder suiker en gist (gezoet met maltitol), confituur voor diabetici,... Anders was dit voor een zoetekauw als ik echt wel moeilijk vol te houden. Maar wat ik eigenlijk nog het meest van al mis, is af en toe eens pudding te kunnen eten. Ik ben dol op pudding: vanille, chocolade, rijstpap, griesmeelpudding,....zoveel smaken en allemaal zooooo lekker! Maar aangezien suiker taboe is, ook melk op het njet-lijstje staat en melk-surrogaten eikebahvies zijn (sojamelk, rijstmelk, graanmelk,...allemaal heb ik ze geprobeerd *kokhals*)heb ik al in geen maanden meer pudding gegeten. Tot gisteren....
In de bio-winkel vond ik een puddingpoeder op basis van volkorenspelt, agar-agar en cacao, zonder suiker. En ik vond er ook blikken kokos-MELK (niet de dikke room dus). En zo maakte ik gisteren chocoladepudding met kokosmelk ipv gewone melk, gezoet met wat agavediksap. En weet je wat? Ik vind het nog lekker ook!
3 opmerkingen:
Ik eet ook al een hele poos geen suiker meer, ook geen kunstmatige vervangmiddelen. Weet je wat ik doe om aan mijn trek in zoet tegemoet te komen? Natuurlijke suikers eten uit fruit en gedroogde vruchten en heel af en toe trek ik een blik fruit op eigen sap open.
Zo lukt het me vol te houden.
Maar suiker uit vruchten is toch ook gewoon suiker? Dus eet je dan nog steeds suiker, enkel onder een andere naam. Net zoals diksap ook suiker is. Het zijn allemaal mono- of disacchariden.
Ja, maar vruchtensuikers mogen weer (met mate!) na een eerste periode zonder (de eerste maand mocht ik dus zelfs geen fruit eten). Ik moet idd niet elke dag dingen gaan zoeten met agavediksap, maar héél af en toe mag het wel eens ;o).
Een reactie posten