En leid me niet in bekoring...

want die kan ik zelf wel vinden ;o)
Vanmiddag ging ik met Beertje en Draakje naar de Ikea, een waar Oord des Verderfs, de slang in de tuin van Eden!
Al enkele weken volg ik een redelijk streng dieet voor mijn darmen: geen gist, geen suikers whatsoever, geen melkproducten en zo nog een aantal no-no's. De hele zomer hield ik me sterk en bleef ik van ijsjes en (water)meloenen en andere lekkerheden af. Vorige zaterdagavond leefde ik op 2 glaasjes rode wijn en weigerde ik van de allerlekkerste pizza's van de omstreken te eten (gebakken door mijn jarige papa): gist-tomaten-mozzarella, weet je wel. En ik weet dat er bij Ikea ook koude schotels of gestoomde zalm te eten is. Maar dan zie ik ze liggen, een hele schaal vol Köttbullar en ipv 'zalm met groentjes' hoor ik mezelf 'een normale portie balletjes aub' zeggen. Ik ben gezwicht, niet voor het overheerlijke ijsje dat de kinderen smulden gisteren, niet voor een dikke plak chocoladecake waar ik al dagen zin in heb. Nee, ik ben bezweken voor een bord ordinaire gehaktballetjes met roomsaus (room!) en vossebessensaus (suiker!). En wat heeft het gesmaakt! Het 'karakter' dat ik de voorbije weken toonde lag in duigen op de grond...maar ach, gelukkig hebben ze ook stoffer en blik in de Ikea. En dus raapte ik mezelf weer bijeen na een glas plat water (nee, geen koffie!) en besloot ik met gesloten ogen verder te gaan tot aan de keuken-afdeling, alwaar ik een nieuw werkblad voor onze keuken mocht bestellen. Helaas heb ik daar mijn ogen weer opengedaan. We zijn toch weer naar huis gekomen met een aantal oh-zo-handige maar niet echt noodzakelijke spullen *bloos*, zoals een ophangsysteem voor de darm van de stofzuiger. En ja, Liefste, het hangt al in de kast, dankzij mijn superhandige roze Skill-schroevendraaier...van bij Ikea natuurlijk ;o)