14 juli 2008

2 thuis, nog één te gaan...

Ik had het allemaal zo mooi geregeld: Draak en Beertje komen met een vlucht van Catania naar Milaan Linate, en daar hebben ze dan een volgende vlucht naar Brussel. Wolf, die op vakantie was bij zijn andere grootouders (mijn ex-schoonouders) in het noorden van Italië zou dan met dezelfde vlucht van Milaan naar Brussel komen. En zo zouden alledrie mijn jongens samen aankomen. Dan moest ik maar één keer naar Brussel rijden.
Half zes rijd ik door; een paar straten veder krijg ik telefoon. Ik zet me aan de kant, want het is een telefoontje uit Italië. "Hallo, ja, euh, Wolf heeft het vliegtuig gemist." Huh? Maar enfin, hoe kan dat nou? Tja, véél te laat vertrokken natuurlijk; grrrr, 't is ook altijd iets met die mensen hè.
Soit, het weerzien met Draakje en Beertje was geweldig. We hebben elkaar platgeknuffeld, ik ben weer de Liefste Mama van de Hele Wereld. Ze zitten vol verhalen van 2-3 weken Sicilië, de zee, de ijsjes en watermeloenen, familiebezoek op de boerderij van Nonno zijn nichten, de koeien die ze gevoederd hebben, de optocht van Carretti Siciliani gisterenavond, de vele pizza's die ze gegeten hebben. En ik geniet van hun getater en overlaad hen met kusjes en knuffels.
Wolf zou morgen om 8u aankomen in Zaventem...

1 opmerking:

Anoniem zei

Joehoe, dan wordt er morgen weer geknuffeld!