Toen ik net met de kinderen van school kwam (ze zijn thuis komen eten), valt mijn oog op een kanjer van een paddestoel in het open voortuintje van een appartement hier op de hoek van de straat. Ik ga wat dichter bij en mijn vermoeden wordt bevestigd: het is een Boletus Edulis of Eekhoorntjesbrood. En de eekhoorntjes hadden zich er blijkbaar ook al tegoed aan gedaan. Spiedend kijk ik rond en ontdek er nog een stuk of 6, waarvan 4 nog in zéér goede staat. En ik kan het niet laten, ik heb de 4 goeie geplukt en mee naar huis gebracht. Al snuivend, want de geur van vers eekhoorntjesbrood lijkt wel de essentie van de herfst in zich te hebben. Een aardse, vochtige geur, zalig gewoon.
De 4 exemplaren hieronder worden straks omgetoverd tot een allersmakelijkst bijgerecht: gebakken in de pan met een uitje en geperst knoflookteentje. Meer moet dat niet zijn.
1 opmerking:
Mmmm, klinkt heerlijk!
Ik durf zelf geen paddestoelen plukken, uit schrik dat ze giftig zouden zijn.
Een reactie posten