Liefste is weer een weekje het land uit, sinds gisterenavond al. En vanavond kon ik het niet meer houden. Ik moest en zou bakken, ook al had ik eigenlijk helemaal geen zin om taart, cake of andere zoetigheid te eten. Een snelle inspectie van bakboek, koel- en voorraadkast doet me beslissen om de chocolade-sinaasappelcake te bakken, daar heb ik nog net genoeg eieren en chocolade voor liggen. Ik vind het therapeutisch: chocolade smelten, de eieren, suiker en sinaasappelmarmelade mengen, met houten lepel. Nee, op zo'n moment geen keukenrobot of mixer voor mij, maar artisanaal met de houten lepel. En goed alles door elkaar roeren. En nu is het huis gevuld met een heerlijke geur. Enige nadeel: ik ga die taart alleen moeten opeten.
Vrijwilligers om te komen helpen? Mijn weegschaal zal u dankbaar zijn ;o)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten